| Ljóð Fíflsins < : Yfirlit Orða : Hugamyndir : Yfirlit : Woc : > 
  Kannski er ég litrík
 kannski mála ég loftið
 með dularfullum orðum.
 Kannski tekst mér að fá þigtil að brosa beint frá hjartanu.
 Kannski verð ég ástfanginaf öllu sem ég sé.
 Einfaldlega vegna þess
 að ástin mín,
 hefur enga merkimiða á sér
 hún bara er.
 Kannski dansa ég í skugga þekkingar
 kannski dansa ég uns ég fell.
 En þú skilur,
 ég er fífl fíflanna,
 eins gömul og jörðin,
 eins ung og hið ófædda.
 Aldrei leitandi,
 bara verandi,
 uns ég er ekki meir.
 Eftir standa auðmjúkir skuggar mínir
 sem ég hef skapað,
 til að tengja eilífðina
 við endanleikann.
 
       |