Fæðing í framandi heimi
Bumban mín var svo stór
að ég valt næstum um
þegar ég kjagaði í sumarblíðunni
og lét skína í magann
Kerlingarnar sem ég mætti
á leið minni um garðinn
settu á sig hneykslissvip
eins og það mætti ekki
sjást í bumbur í borginni
aðeins slétta maga á ströndinni
Höfrungurinn sem gat sig ekki
lengur hrært í maganum
vildi ekki koma út
hann var komin langt fram yfir
umsaminn tíma
Páfagaukur sem slysaðist inn um bílrúðuna
gerði mér svo bilt við
þegar hann flögraði trylltur í kjöltu mér
að meira segja höfrungabarnið
vaknaði af værum blundi
Ég sat í stóru kringlóttu baðkari
Spítalinn hljóður
enginn sjáanlegur nema
draumamaðurinn sem svaf
og hláturmilda ljósmóðirin
Ég las bók um Alkímista
meðan vatnið bylgjaðist í kringum mig
Fann varla fyrir hríðunum
vatnið var ilvolgt og mjúkt
Ég hugsaði
um svip barnsins
eyjuna mína og farfugla
Stökk svo upp úr vatninu
höfrungabarnið skaust
út úr farvegi sínum
og sveif í faðm minn
án átaka
Ég hvíslaði að honum
að hann gæti ég fætt
1000 sinnum
bara til að sjá þetta fyrsta augnlit
|